Bu yazının kelimeleri :
Rüzgar, kahve, sapan , güneş , mandalina, tablo, sandık , su, kulaklık , kupa
Rüzgârlı bir gündü yine , bu şehrin rüzgarı hep böyle eser zaten ama bana iyi geliyor diye düşündü Tuna, çocukken de böyleydi rüzgarı arkasına katıp koşmayı severlerdi mahalledeki çocuklar ile . Kuzeni Ali ye onun aksine dokunurdu rüzgar, lodos her çıktığında nefes alamaz olurdu astımı yüzünden .Saçma gelirdi Tuna ya bu durum , ellerinde sapanlar koştururken sokakta öyle rüzgarlı bir günde tümü ile nefessiz kalmıştı da o hafta sonunu o da evde geçirmişti sıkılmasın misafir diye düşünüp . Ali ve ailesi uzun yıllardır Fransa da yaşıyordu , Nice de şehrin yakınında bir kasabadalardı önce sonra şehrin merkezine geçmişlerdi. Ali ile yüzyüze görüşmeyeli en az 5 yıl olmuştu .Tuna bir ara iş için Paris e gitmişti , zamanı varken ona da gidip görmek istemişti ama onun da şans eseri İstanbul da olduğunu öğrenmişti aradığında. Tuna pek tesadüflere inanan birisi değildi ama ne zaman görüşecek olsalar bir aksilik oluyordu son beş yıldır, bu ona garip gelmişti düşününce .
Sabahın altısında nereden gelmişti aklına Ali bilmiyordu. Erken uyanmak son iki yıldır alışkanlık olmuştu , beş buçuk gibi kalkıp biraz evde spor yapıyor , sonra havuza gidip yarım saat yüzüyor .Geri dönüp duş alıyor kahvaltı yapıyor, gazetelere bakarken bir kahve içip öyle çıkıyordu evden . Ama işe yaramıştı , eskisinden daha enerjik hissediyordu kendini . Ev halkı uyanmadan uyanmış spor yapmış sonra onlarla kahvaltı etmiş oluyordu , bu hem onun için hem tüm aile için . Çocukları da eşini de biraz görmüş ve hiç günün stresini yüklenmeden iyi zaman geçirmiş oluyordu böylece. Birden Ali nin neden aklına geldiğini hatırladı . Masanın üstünde onunla katıldıkları bir bowling turnuvasında kazandıkları madalyalar ve kupa vardı. Normalde çalışma masasında durmazdı bunlar ama çocuklar akşam oyun oynarken dolaptan birkaç şey çıkarmışlardı bunlarla da oynamış kupa kazandıklarını hayal etmişlerdi, güldü kendi kendine. Çocukluk güzel şeydi, hayal kurmayı ne zaman bırakıyordu insan acaba ? Ya da hayal kurmayı hep biliyorduk hep yapıyorduk ama büyüdüğümüz zaman herşey farklı bir boyutta göründüğü için önemsemez mi oluyorduk kurduğumuz hayalleri ? Almina nın bir hayal defteri tuttuğunu ve her yeni yılda hayal panosu yaptığını hatta ona da yaptırmaya çalıştığını hatırladı . Karısı hala yaratıcı yanını beslediği için, tasarım işi yaptığı için hayal kurmaktan vazgeçmiyordu belki de.bir yanımızın çocukluk neşesinde kalması mı gerekliydi ki hayal kurmaya devam etmeyi başarmak ya da gerekli durumlarda ciddi gerekli durumlarda hayalci biri olmak için ?
Güneş yavaş yavaş yükseliyordu hava da ısınmıştı sanki , büyükannesi bu lodosun arkası kar derdi hep hava durumuna baktı telefonundan evet 2 gün sonra kar yağacak gibi görünüyordu. Kendine hatırlatma yazmaya karar verdi telefondan, Ali yi akşam ara- neler yapıyor öğren - Evet mesajla whatsapp la olmuyordu iletişim yeterince. Yüzyüze görüşemesen de sesini duymak iyi geliyordu insanların . Tuna güldü kendi kendine işi yüzünden bütün gün telefon görüşmeleri yapıyordu ondan belki gün bittiğinde hiç konuşmak gelmiyordu telefonla içinden ."Bir bardak su iç" diye seslendi Almina , evet her sabah içmesi gerekliydi güne başlarken su içme alışkanlığı yoktu tuhaf bir biçimde, onun için de hatırlatma yapmak zorunda kalıyordu çevresindeki herkes ona , daha çok su iç diye , ofiste bile bu böyleydi . Hatta ortağı ofiste yaptıkları son dekorasyonda bu durumu hep hatırlasın diye odasına su içen insanların olduğu bir tablo yerleştirtmişti iç mimar arkadaşına . Sürpriz olmuştu Tuna ya ama galiba iyi de olmuştu, alem adam şu Mehmet dedi , eğlenmeyi seven keyif insanı diye tabir edilen bir tipti Mehmet cidden , her an bir espri ile kırıp geçirebilirdi toplantılarda ekibi , bazen ciddi bir toplantının kötü enerjisini dağıttığı bile olurdu bu halleri ile. Doğru bir karar vermişlerdi beş yıl önce birlikte eski işlerinden ayrılıp yeni bir iş kurduklarında birlikte , başlarda ilk 1-2 yıl hayli bocalamışlardı ama sonra herşey yoluna girmişti.Aileden insanlar , eski iş çevreleri , eşleri , hatta eski işyerlerindeki patronları bile destek olmuşlardı . Eski patronları önce karşı çıksa da iki önem verdiği çalışanın ayrılmasına sonunda bir anlaşmaya varmışlardı , eski işyerlerine danışmanlık yapmaya başlamışlardı . Böylece yeni bir işletmenin kurulum sancılarını ve mali sıkıntıları daha kolay atlatmışlardı . İşin ilginci kendi işyerleri büyürken eski işyeri de büyümüştü , sinerji dedi kendi kendine Tuna. Şu klasik eğitim sunumlarında duya duya sonra kendi eğitim verirken eski işyerindekilere kullanana kullana bu kelimeye ne çok alışmıştı. Eski patronu yeni müşterisi Selim beyin bir sözünü hatırladı : "Tek başımıza olduğumuzda tüm enerjimiz gücümüz kilitli bir sandıktaymış da onu korumamız gerekiyor gibi davranırız, ilerlemek güç olur , adım adım ilerlenir. Birarada olunca bir ağ içinde bir sürü kurum - kişi ile çalışınca o sandıklar açılır ve tüm enerji hep birlikte daha büyük bir ilerleme yaratır. " Sinerji yi açıklayan bir sürü tanım vardı elbette ama bu cümleleri severdi, zaten Selim bey kelimeleri kullanarak herşeyi anlatabilen herkesi herşeye ikna edebilen bir adamdı . Bir hatırlatma daha yazması gerektiğini fark etti, ayın son günüydü ve gelecek ay için Semih bey ve Mehmet ile planlama yapmaları gerekiyordu. Saate baktı , artık asistanı gelmiş olmalıydı kulaklığını takıp onu aradı , "Semih bey ve Mehmet bey ile bir toplantı ayarlayın gelecek hafta başı uygun olduğumuz bir zamanda" dedi. Ayarlama bitince telefonu kapatıp mutfağa geçti , bu sabah kahvaltı da meyve yemek istiyordu canı yine mandalina ve portakalları aldı kesti , yanına yoğurt ekledi . Bir yandan kahvaltı ederken bir yandan çocukların ve Almina nın o gün ile ilgili muhabbetini dinledi . Gün güzel başlamıştı , haftasonu da gelmişti , hayal panosu olayını hatırladı birden , Almina dedi şu hayal panosu nasıl yapılıyordu bana bir daha göstersene akşam hatta birlikte yapsak ? Almina çok şaşırdı . "Sen ve hayal panosu ? Tuna çok şaşırttın beni sabah sabah :) "
" Niye canım hep yap diyorsun ya yapmaya karar verdim işte " " Biraz geç oldu ama iki yıl kadar hani karar vermen uzun sürer hep gerçi ama :) Tamam yaparız akşam karton alırım ben gelirken işten eve , öyle bilgisayarda sanal vb yapmak yok " "Tamam keyifli olacak eminim , çıkalım artık , servis saati geldi çocuklar hadi siz de toparlanın "
Herkes toparlanırken Tuna bir bardak daha su içti , aferin bana dedi kendine unutmadım bu kez:) Hayal panosuna yerleştireceklerini düşündü evden çıkmadan biraz, evet evet iyi gelecekti bu hayal panosu ona , arada bir tazelenmek yeni fikirlere yer açmak gerekliydi. Rüzgar ,ona yine iyi gelmişti
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder